این مشکلات در حقیقت نتیجه‌ای از عوامل متنوعی است که موجب بیماری اقتصادی در کشور شده اند.

در ادامه به برخی از این مشکلات مهم پرداخته خواهد شد:

1. تحریم‌های بین‌الملی: یکی از عوامل اصلی مشکلات اقتصادی در ایران، تحریم‌های بین‌الملی است که در پی برنامه هسته‌ای کشور در سال‌های اخیر تحمیل شده است. این تحریم‌ها باعث محدود شدن دسترسی ایران به بازارهای جهانی، کاهش صادرات واردات، بی‌ثباتی نرخ ارز و افزایش تورم شده است.

2. ناتوانی در توسعه صنعت و تولید ملی: با وجود ظرفیت‌های بالقوه اقتصادی در داخل کشور، ایران هنوز نتوانسته است توانمندی خود را در توسعه صنعت و تولید ملی به خوبی بهره‌برداری کند. تمرکز زیاد بر صادرات منابع طبیعی و کاهش توجه به تنوع‌برداری از اقتصاد نفتی، موجب ناتوانی در توسعه صنعت و تولید محصولات با ارزش افزوده بالا شده است.

3. نقص در نظام بانکی و مالی: نظام بانکی و مالی ایران نیز دچار مشکلاتی است که تأثیر قابل ملاحظه‌ای در بیماری اقتصادی دارد. این مشکلات شامل نرخ بهره بسیار بالا، کمبود مشتریان بانکی، وجود شبکه‌های غیرقانونی انتقال وجه، ناکارآمدی در تأمین منابع برای سرمایه گذاری و نقص در نظام بانکی مرکزی است.

4. تورم: تورم یکی از عوامل مهم تضعیف کنده اقتصادی در ایران است. نرخ تورم بالا، کاهش قدرت خرید، افزایش هزینه‌های تولید و در نتیجه کاهش رشد اقتصادی را به همراه دارد. همچنین فقر سطحی و دسترسی محدود به سلامت و آموزش مناسب نیز تورم زاوی دیگری است که موجب تعطیلی رشد اقتصادی به‌طور کلی می‌شود.

5. عدم شفافیت در سیاست‌های اقتصادی: عدم شفافیت در سیاست‌های اقتصادی و عدم اعمال قانون ممکن است باعث عدم اعتماد مردم نسبت به اقتصادی کشور شود. این موضوع می‌تواند منجر به کاهش سرمایه‌گذاری، کاهش تولید و ایجاد مشکلاتی در پیشرفت اقتصادی شود.به طور کلی، برای حل مشکلات اقتصادی ایران نیاز به راه‌حل‌های جامع و کارآمد است.

استقرار سیاست‌های مالی و مالیاتی به‌طور کامل، توسعه صنعت و تولید ملی، اصلاح نظام بانکی و مالی، تنوع‌برداری از اقتصاد نفتی و توسعه بخش‌های کشاورزی و خدماتی، بهبود شفافیت و مسئولیت‌پذیری در سیاست‌های اقتصادی و مزیت‌سازی برای جذب سرمایه‌گذاری داخلی و خارجی تنها برخی از اقدامات مورد نیاز برای رونق اقتصادی در ایران هستند.

اما عدم توازن بین عرضه و تقاضا، فشار بیش از حد بر ساختار اقتصادی، تورم و فقر سطحی در بین جامعه فقیر، نقص در ساختار بازرگانی و نیز تحریم‌های بین‌الملی، از عوامل اصلی بیماری اقتصادی در ایران هستند.

در ادامه به برخی از این عوامل و تأثیر آن‌ها بر اقتصاد ایران پرداخته خواهد شد.

1. عدم توازن بین عرضه و تقاضا: یکی از دلایل اصلی بحران اقتصادی در ایران، عدم توازن بین عرضه و تقاضا است. این عدم توازن باعث افزایش چشمگیر قیمت‌ها و بالا رفتن نرخ تورم می‌شود. نقص در تأمین کالاهای اساسی، واردات زیاد و گاهی بی‌رویه، کاهش تولید در داخل کشور و همچنین از بین رفتن اعتماد عمومی به بازار و قدرت خرید جامعه موجب افزایش نارضایتی ها و تشدید بحران اقتصادی می‌شود.

2. فشار بیش از حد بر ساختار اقتصادی: ساختار اقتصادی ایران به دلیل وابستگی به منابع نفتی و بازرگانی خارجی، نسبت به تغییرات در بازار جهانی حساسیت بالایی دارد. این فشار باعث کاهش قدرت خرید ایرانیان، کاهش تولید داخلی و به‌طور کلی کاهش رشد اقتصادی می‌شود. تحریم‌های بین‌الملی نیز سب تورم و افزایش قیمت‌ها شده و این مسئله را تشدید می‌کند.

3. فقر سطحی: فقر سطحی و تفاوت‌های درآمدی در جامعه ایران نیز یکی از عل اصلی بیماری اقتصادی است. تمرکز ثروت در دست اقلیتی نسبتاً کوچک از جامعه و عدم توزیع عادلانه ثروت و منابع، باعث استقرار زمینه‌های مناسبی برای فقر سطحی و افزایش نارضایتی های اقتصادی در بین جامعه می‌شود.

افق امید و اعتماد عمومی به سیاست های اقتصادی کشور همواره نامعلوم بوده و این موضوع نیز تأثیر قابل توجهی در بیمار شدن اقتصاد داشته است.به طور کلی، برای تحق توسعه اقتصادی پایدار در ایران، نیازمند راهبردها و سیاست‌های مناسبی هستیم.

تنوع‌برداری از منابع درآمدی، تقویت بخش خصوصی، تسهیل و تحریک سرمایه‌گذاری‌های داخلی و خارجی، بهبود شرایط تولید و اشتغال از جمله اقدامات مورد نیاز برای بهبود وضعیت اقتصادی در ایران هستند. علاوه بر این، توسعه بخش های کشاورزی، صنعتی و خدماتی، توجه به توانایی‌های دانشگاه‌ها و آموزش عالی در تأمین نیروی کار متخص و کاهش وابستگی به منابع نفتی نیز اقدامات مهمی است که می‌تواند بهبود وضعیت اقتصادی کشور کمک کند.